«Δεν μου αρέσει η λέξη «συγκλονιστική ». Ψάχνω για το απροσδόκητο. Ψάχνω για πράγματα που ποτέ δεν έχω ξαναδεί ... Ήμουν σε θέση να πάρω αυτές τις εικόνες. Ένιωσα την υποχρέωση να τις κάνω. "
Ο Robert Mapplethorpe γεννήθηκε στις 4 Νοεμβρίου του 1946 στο Floral Park, Queens. Από τα παιδικά του,μόλις, χρόνια, είχε πει: ”Έρχομαι από ένα προάστιο της Αμερικής. Ήταν ένα πολύ ασφαλές περιβάλλον και ένα καλό μέρος να προέρχεται κανείς ώστε να αποτελεί ταυτόχρονα έναν πολύ καλό και βάσιμο λόγο για να φύγει."
Το 1963, ο Mapplethorpe γράφτηκε στο Pratt Institute στη γύρω περριφέρεια του Μπρούκλιν, όπου σπούδασε ζωγραφική, και γλυπτική. Επηρεασμένος από καλλιτέχνες όπως ο Joseph Cornell και Marcel Duchamp, πειραματίστηκε με διάφορα υλικά κολάζ μικτών μέσων, συμπεριλαμβανομένων εικόνων που έκοβε από βιβλία και περιοδικά. Απέκτησε μια φωτογραφική μηχανή Polaroid το 1970 και άρχισε να παράγει τις δικές του φωτογραφίες με σκοπό να ενσωματωθούν στα κολάζ, λέγοντας πως ένιωθε «να είναι πιο ειλικρινής." Την ίδια χρονιά ο ίδιος και η Patti Smith, την οποία είχε γνωρίσει τρία χρόνια νωρίτερα, μετακόμισαν στο Chelsea Hotel.
Ο Mapplethorpe γρήγορα βρήκε ικανοποίηση στο να τραβάει ο ίδιος Polaroid φωτογραφίες και μάλιστα μερικές από αυτές (Polaroids) εμφανίζονται σε έργα μικτών μέσων του. Το 1973, στο Light Gallery της Νέας Υόρκης διοργανώνει την πρώτη ατομική του έκθεση με τίτλο "Polaroids." Δύο χρόνια αργότερα απέκτησε μια Hasselblad φωτογραφική μηχανή μεσαίου φορμά και άρχισε να φωτογραφίζει τον κύκλο των φίλων και γνωστών καλλιτεχνών, μουσικών, κοσμικούς, πορνοστάρ του κινηματογράφου, καθώς και τα μέλη του S & M τής undergraound σκηνής. Επίσης, εργάστηκε για τη διαφήμιση, τη δημιουργία εξωφύλλων άλμπουμ για την Patti Smith και την τηλεόραση και έκανε μια σειρά από πορτρέτα και φωτογραφίες από διάφορα κοσμικά πάρτι για το περιοδικό Interview.
Στα τέλη της δεκαετίας του '70, ο Mapplethorpe ανέπτυξε ένα ενδιαφέρον στο να καταγράψει με το φακό του την S & M σκηνή της Νέας Υόρκης Οι εικόνες που προέκυψαν είναι συγκλονιστικές για το περιεχόμενό τους καθώς επίσης, αξιοσημείωτο είναι το γεγονός της τεχνικής και της φόρμας. Ο Mapplethorpe είπε στο ARTnews στα τέλη του 1988, «δεν μου αρέσει η συγκεκριμένη λέξη «συγκλονιστική ». Ψάχνω για το απροσδόκητο. Ψάχνω για πράγματα που ποτέ δεν έχω ξαναδεί ... Ήμουν σε θέση να πάρω αυτές τις εικόνες. Ένιωσα την υποχρέωση να τις κάνω. " Εν τω μεταξύ η καριέρα του συνέχισε να βρίσκεται σε ανοδική πορεία. Το 1977, συμμετείχε στην Documenta 6 στο Kassel της Δυτικής Γερμανίας, και το 1978 η Robert Miller Gallery στη Νέα Υόρκη έγινε αποκλειστικός αντιπρόσωπος του.
Ο Mapplethorpe συναντήθηκε με τη Lisa Lyon, στο πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Γυναικών Bodybuilding, το 1980. Για αρκετά χρόνια συνεργάστηκαν σε μια σειρά από πορτρέτα, σε μια ταινία και στο βιβλίο, Lady, Lisa Lyon. Καθ 'όλη τη δεκαετία του '80, ο Mapplethorpe παρήγαγε ένα σώμα εικόνων που ταυτόχρονα αποτελούσαν πρόκληση και δεν έδειχναν να συμμορφώνονται με την κλασική αισθητική και τα μέχρι τότε πρότυπα: στυλιζαρισμένες συνθέσεις των αρσενικών και θηλυκών γυμνών σωμάτων, λεπτά λουλούδια- νεκρές φύσεις και πορτρέτα-στούντιο των καλλιτεχνών και προσωπικοτήτων, για να αναφέρουμε μερικά project της συγκεκριμένης εποχής. Εισήγαγε και βελτιώσε διαφορετικές τεχνικές και μορφές, συμπεριλαμβανομένων των χρωμάτων 20 "x 24" Polaroids, φωτογκραβούρες, εκτυπώσεις με την τεχνική της πλατινοτυπίας, Cibachrome και έγχρωμες εκτυπώσεις. Το 1986, σχεδίασε τα σκηνικά για την παράσταση χορού Lucinda Childs, Portraits in Reflection , δημιούργησε μια σειρά φωτοχαρακτικών για το “A Season in Hell” του Arthur Rimbaud , και του ανατέθηκε από την επιμελήτρια Richard Marshall να κάνει πορτρέτα καλλιτεχνών της Νέας Υόρκης για τη σειρά και το βιβλίο, 50 New York Artists.
Την ίδια χρονιά, το 1986, είχε διαγνωστεί με AIDS. Παρά την ασθένειά του, επιτάχυνε τη δημιουργική του προσπάθεια, διεύρυνε το πεδίο εφαρμογής της φωτογραφικής έρευνάς του, και αποδέχθηκε όλο και πιο δύσκολα εγχειρήματα. Το Whitney Museum of American Art τοποθετηθεί την πρώτη του μεγάλη ρετροσπεκτίβα το 1988, ένα χρόνο πριν από το θάνατό του (1989).
Το συντριπτικό, προκλητικό, και ισχυρό σώμα του έργου του τον έχει καθιερώσει ως έναν από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες του εικοστού αιώνα. Σήμερα, ο Mapplethorpe αντιπροσωπεύεται από γκαλερί στη Βόρεια και Νότια Αμερική και την Ευρώπη, το έργο του βρίσκεται σε συλλογές μεγάλων μουσείων σε όλο τον κόσμο. Πέρα από την ιστορία της τέχνης και την κοινωνική σημασία του έργου του, η κληρονομιά του “ζει” μέσα από το έργο του Ιδρύματος Robert Mapplethorpe.
Ίδρυσε το Ίδρυμα το 1988 για την προώθηση της φωτογραφίας, υποστηρίζοντας, έτσι,μουσεία που αναδεικνύουν την τέχνη της φωτογραφίας, καθώς και για τη χρηματοδότηση της ιατρικής έρευνας ενάντια στη μάστιγα του Aids και του ιού της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας γνωστού ως HIV.
Δείτε φωτογραφίες του στο video που ακολουθεί.