Οι φανς του Jeff Bridges γνωρίζουν για τα πολλά ταλέντα που έχει ο αγαπημένος τους ηθοποιός. Τραγουδιστής, παραγωγός, ηθοποιός αλλά και... φωτογράφος.
Από τις αρχές του 80 ο Jeff Bridges έχει φωτογραφίσει τα backstage σετ από όλες τις ταινίες που συμμετείχε, δημιουργώντας έτσι μια μεγάλη συλλογή που τυπώνει συχνά σε βιβλία αλλά και τα εκθέτει. Πέρα από την ιστορική σημασία για τον χώρο του σινεμά που έχει μια τέτοια καταγραφή, συχνά στο έργο του αυτό θα συναντήσουμε και την καλλιτεχνική πλευρά του όλου εγχειρήματος, που δίνει και την ανάλογη βαρύτητα στο αποτέλεσμα.
Οι περισσότεροι φωτογράφοι ξεκινάνε να φωτογραφίζουν από τον χώρο που ζούνε και μεγάλωσαν. 0 Jeff Bridges που ουσιαστικά ενηλικίωθηκε μέσα στα κινηματογραφικά σετ (προέρχεται από οικογένεια ηθοποιών), είναι φυσικό που προσπάθησε να απαθανατίσει φωτογραφικά τον χώρο αυτό.
Όλα ξεκίνησαν το 1984 όταν η γυναίκα του τού έκανε δώρο την -αγαπημένη του- Widelux και αποφασίζει να τη χρησιμοποιήσει στα διαλείμματα όταν γύριζε το «Starman». Από τότε συνεχίζει να το κάνει για όλες του ταινίες και συνηθίζει το τελικό φωτογραφικό αποτέλεσμα να το τυπώνει σε βιβλίο και να το χαρίζει σε όλο το cast της ταινίας.
Η φωτογραφία του θεματικά επικεντρώνεται κυρίως στη δουλειά του να κάνει ταινίες, κατι το οποίο το κάνει όλη του τη ζωή. Πιστεύει οτι έχει μια προσωπική οπτική που δεν έχουν πολύ άνθρωποι και οτι εκμεταλεύεται πλήρως τους περίεργους φωτισμούς που υπάρχουν στα σετ για να τονίσει την οπτική αυτή στίς φωτογραφίες του.
0 Jeff Bridges έχει διαλέξει την ασπρόμαυρη απόδοση, ίσως προς αντίθεση στις εχγρωμες ταινίες. Χρησιμοποιεί αποκλειστικά τη Widelux κάμερά του για όλες τις φωτογραφίες του, επειδή πιστεύει ότι η υπερ-ευρεία γωνία απόδοση που χρησιμοποιεί είναι πιο κοντά στην αληθοφάνεια και σε αυτό που βλέπει το ανθρώπινο μάτι. Είναι μια ιδιότροπη κάμερα όπως τη χαρακτηρίζει ο ίδιος, που του δίνει τη δυνατότητα να δώσει έμφαση και στο background αλλα και στο θέμα του μπροστά. Μας λέει χαρακτηριστικά ότι κοιτάει την κάμερα σαν ένα χαμένο κρίκο ανάμεσα στην κινηματογράφηση και τη φωτογραφία.
Επίσης ένα άλλο χαρακτηριστικό που συναντάμε στις λήψεις του ειναι η χρήση της μακράς έκθεσης, που του δίνει η κάμερά του. Βάζοντας τους ηθοποιούς να μετακινούνται από το μέρος του κάδρου στο άλλο, παίρνοντας διάφορες εκφράσεις προσπαθεί να δημιουργήσει ιδιαίτερο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα.
Η φωτογραφική του αυτή αφοσίωση και δουλειά έχει αναγνωριστεί και βραβευτεί το 2013 από το International Center of Photography (29th Annual Infinity Awards) και ο ίδιος ο ηθοποιός έχει φροντίσει να προβάλει όλο του αυτό το υλικό στο προσωπικό του site.
Σίγουρα διακρίνουμε ενα έμφυτο ταλέντο στις λήψεις του, που ακροβατεί ομως ανάμεσα στο καταγραφικό και στο πιο καλιτεχνικό, μια προσπάθεια να αποδώσει αυτό που ζει πίσω από τα γυρίσματα με ενα πιο καλλιτεχνικό τρόπο, κάποιες φορές επιτυχημένα και κάποιες άλλες όχι. Σίγουρα αμα είχε αφοσιωθεί αποκλειστικά στη φωτογραφία ίσως και να βλέπαμε άλλα αποτελέσματα και ευρύτερης γκάμας θεματικές.
Αλλά ο Jeff Bridges θα είναι πάντα ο «Dude» και ότι κάνει θα είναι πάντα cool.
The soundtrack for writing this: Crazy Heart Soundtrack