Σκέπτομαι πως με δεδομένη την πρωταρχική σχέση της Φωτογραφίας με την πραγματικότητα, θα ήταν μονομέρεια να υιοθετήσω αποκλειστικά έναν εκφραστικό κώδικα. Είμαι ανοιχτή στις προκλήσεις και τους προβληματισμούς του κόσμου στον οποίο ζω και κινούμαι. Θα με ενδιέφερε να έχω αμεσότερη και πληρέστερη ενημέρωση σχετικά με τις εξελίξεις που αφορούν την τεχνική και την αισθητική, πράγμα που δυστυχώς, δεν το κατορθώνω πάντοτε.
Πότε;
Αφετηρία της φωτογραφικής μου διαδρομής στάθηκαν μαθήματα Φωτογραφίας που παρακολούθησα το 2005 σε Καλλιτεχνικό Εργαστήρι της Ένωσης Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης. Έως τότε φωτογράφιζα τις οικογενειακές και φιλικές στιγμές, χωρίς να στέκομαι στο μέσο αποτύπωσης και τη σημασία του. Ακολούθησαν μαθήματα Φωτογραφίας στο Ελληνικό Κέντρο Φωτογραφίας με διδάσκοντα τον Κωστή Αντωνιάδη, καθώς και workshop με εισηγητές τον Σπύρο Στάβερη και τον Γιώργο Μουτάφη.
Έμπνευση;
Με εμπνέει η βαρύτητα ή η ελαφρότητα της στιγμής. Καταφεύγω στη φωτογραφική διερεύνηση, όταν αυτό που αντικρίζω είναι πολύ ωραίο ή πολύ σύνθετο για να το αφήσω να περάσει από τα μάτια μου χωρίς καμία συνέχεια.
Τεχνικές παρεμβάσεις;
Δύσκολα θα έλεγε κανείς ότι στη Φωτογραφία μπορεί να υπάρξει τελικό αποτέλεσμα. Ας μην ξεχνάμε την εμπλοκή της σύγχρονης τεχνολογίας, καθώς και τον διάλογο τον οποίο η τέχνη της Φωτογραφίας καλλιεργεί τόσο με την δημιουργική γραφή, όσο και με τις παραστατικές τέχνες… Με αυτή την λογική δίνω στις εικόνες μου μία μορφή, η οποία με αντιπροσωπεύει νοητικά και αισθητικά τη συγκεκριμένη στιγμή της επεξεργασίας.
Αγαπημένη φωτογράφος;
Η Diane Arbus. Εκτιμώ την τόλμη και την διορατικότητά της σχετικά με τον επανακαθορισμό της έννοιας του Ωραίου, τον σεβασμό του θέματος, την χειραφέτησή της, όπως αποτυπώνεται στο φακό.
Θα τη ρωτούσες;
Τι γνώμη έχει για τις φωτογραφίες μου.
Παρατήρηση;
Για έναν νέο φωτογράφο στην Ελλάδα του 2017 λείπει η δυνατότητα να υποστηρίξει και να εξελίξει το έργο του, χωρίς να εξαρτάται οικονομικά και καλλιτεχνικά. Η κουλτούρα μας δεν τρέφει τον απαραίτητο σεβασμό στην καλλιτεχνική δημιουργία και δεν νιώθει υπερηφάνεια κάθε φορά που σημειώνεται μία διάκριση στον τομέα αυτό. Ωστόσο, για μην οδηγηθούμε σε έναν άδικο μηδενισμό, θα πρέπει να αναφερθούμε στην προσφορά και τον ρόλο του Μουσείου Μπενάκη στην Αθήνα και του Μουσείου Φωτογραφίας στη Θεσσαλονίκη.
https://www.ifocus.gr/visual-stories/trust-me-i-am-a-photographer/1419-athina-gkritzala#sigProId55a512a6e1